er gaan dagen voorbij, geen boodschap er gaan nachten voorbij, monkelend een borrel alweer zo laat dronkemanspraat en morgen op de korrel ik kan rijmen en dichten...…

dit is mijn lichaam dit is mijn bloed klinkt als een Franse lunch stokbrood en wijn maar dan in plakjes en nippend een dienaar buigt, knippend voorover in het stof en prevelt in oude taal ach god, verdom mij niet gelukkig zat er nog garantie op deze dienaar en is terug gestuurd naar de fabriek de schepper kreeg de geest ging tekeer…

vrouwelijke stem gezocht om voor te dragen tijdens de theatervoorstelling van het leven zij moet allerlei vormen kunnen aannemen; zoals een glimlach of het stilliggend licht op een heuvel zwijgen als een blad dat tijdens de herfst ademloos ten onder is gegaan koorddansen op de rug van een rivier en een enkele keer overleven tussen…

hij kon het niet geloven daar lag ze voor hem klaar hij was 71, zij 21 jaar Hij had haar in een bar gezien en een drankje geoffreerd; toen was ze met hem meegegaan dat vond hij niet verkeerd het werd een hele wilde nacht maar wat was het geval; net toen hij bijna klaarkwam kreeg 'ie een hartaanval de begrafenis die kwam en de familie…

een stoet van dichters strompelt in duistere nachten op zoek naar het wijkend woord normale mensen slapen zich niet bewust van al die stakkers die zuchtend blijven zwalken verfrommelde vellen stapelen zich tot zij ten einde raad hun oud papier doos vullen…

het is mij om het even moeilijke woorden kwatrijnen en akkoorden eliterair verheven kom eens naar beneden uit die ivoren toren waar je mij niet kunt horen en stap in het heden botter dan een platbodem haal ik kiel, mis ik diepgang, rijmt er niets meer…

Een koekoeksklok uit Deventer, die had te veel gedronken. Men had haar in het stamcafé steeds maar weer ingeschonken. Nu kan ze bij het hele uur niet uit haar woorden komen en heeft ook reuze moeite om bij de plee te komen. Leer dit nu van een koekkoeksklok: om niet van slag te raken moet u na een,twee borrels het drinken liever staken.…

Een stoffer en een stofblik, dat waren goede maatjes. Ze voelden zich verbonden, met touwtjes door de gaatjes. Ze deden elke dag hun taak, van af de morgenstond en reinigden het hele huis van alles wat men vond. Hun trouw was onafscheidelijk, ze vormden een hecht span, en kropen voor elkaar door `t stof, daar hielden ze zo van. Wat…

het is tijdelijk, elk jaar weer zomerse perikelen hebben besloten dat door vakantie nemende redactieleden de tent voor een maandje wordt gesloten aan het einde van woorden heeft men het tabblad net gedicht dicht de deur, voor niets vergoten mijn woorden waarvan ik dacht dat er geen eind aan kon komen…

Hier ligt Piet Hij weet het niet…

Zomer in Holland Nu het weer lekker zomer is, zie ik mijn buurvrouw zitten, daar achter op haar klein balkon, in`t zonnetje te pitten. Ze is van top tot teen gehuld, in zwarte draperieen, en is een heuse moslima, met twee verborgen knieen. Vroeger,was dat heel anders, toen gaf ze zich nog bloot, maar dat is nu veranderd, want Allah is…

hij dacht het zijne er van kom dan, kom dan smaak het vileine vragend, uitdagend komrij bevlogen kwamreed vervlogen de dood komt altijd op tijd komrij met mij ik scheld u kwijt…

en dan de dood grist waarlijk jaren die ik wilde bewaren voor later, in nood opgespaard leven het mocht maar even alles is gegeven zeker de dood…

Mijn hart is over bergen heen gevlogen mijn gedachten hebben rivieren doorwaad mijn gevoel zweefde tussen wolken mijn liefde heeft zeeën doorkruist mijn ogen zagen je van ver mijn armen strekten zich naar jou mijn benen ijlden over het veld mijn adem stokte van verlangen. En aan het eind zakte ik voor je voeten in elkaar.…

ik heb een grafhekel aan bloemen de mooiste bloemstukken krijg je niet te zien men heeft je ogen gedicht en je lijf in een kist geschoven dichtgetimmerd uit het zicht de mooiste bloemen staan boven en ondertussen ravotten maden speels darmen en botten het is mij om het even maar waarom geeft men die ruiker niet bij het leven ?…

Engelse wetenschappers hebben uitgevogeld dat vogels het meest poepen op daken van rode auto ‘s. ------------------------------------- Het is op rode auto‘s prima poepen, En vogels hebben altijd “hoge nood”, De relevantie van zoiets is groot, Dat onderzoek komt – echt waar - als geroepen. Een vogel klaart dat klusje met gemak, Maar hoe…

tussen kaarsen in warme gloed en tuilen in overvloed zeg ik u met enige overmoed ik lig hier goed…

Ze klikkeklakte door de gang Het was een heel beleven Een naaldhak zo ontzettend lang Ik dacht ze gaat wat breken Maar met haar pijpenkrullen haar De lippenstift van moeder Was er helemaal geen bezwaar En ook niet met het poeder…

ik zal wel moeten het land ligt aan mijn voeten gestrand ben ik dichter bij de zee…

En alle ogen richten zich op de man die op de persconferentie van de grote bergbeklimmer gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent wat ga je daar dan doen?…