Herfstslaap

Verder zijn er de vogels, gebalde troepen deserteurs,
die ons hun lichtgeraakte rug keren
we zien wel, keren terug als de tijden beter zijn.

De kapotgedichte herfstbladeren die ik als kind
ving - in die dagen werd geen val voltooid -
zijn ijdel en dor, betekenen niets.

De herfstdichter zoekt zijn hol
op, niet langer gaan dagen aan hem
voorbij tenzij in uitgeharde lijm,
geen tam geluk is hem in te slaan.

De kortste nacht valt vroeg dit jaar
hij kraait en woord wordt letter
de hand een stompe vuist zo valt
alles uit elkaar

en wacht in delen ondergronds tot na de
laatste rilling om tegendeel te vinden

Schrijver: werelt, 23 februari 2006

wereltgmail.com

nacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 427