Afscheid

Onze liefde was een volle noot.
De worm van de tijd holde haar uit.

De passie brandde, gloeide, schroeide,
doofde, verpulverde tot koude as.

Armen strekten zich als takken uit
en raakten niets dan kille lucht.

Een bijl kliefde onze verbondenheid.
Pijn schreeuwde uit al mijn poriën.

Ik staarde uit het raam van het heden
naar de weg van de toekomst.

Jij dreef weg op een zee van stilte
en verdampte als een waterdruppel.

Zwart hart, donkere ziel.
Mijn ogen huilden bloed.

Schrijver: Elfie Perrelt, 5 mei 2006

elfieperrelthotmail.com

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 1.344