Netgedichten

netgedicht (nr. 12.121):

geur vertelt per deur verhalen

stil verkild in ochtendgloren
staan gevels blikken te bekoren
ze tonen ieder hun gezicht
de statigheid van zwaargewicht

de geur vertelt per deur verhalen
passanten moeten tol betalen
ramen geven slechts een vluchtig zicht
generaties hier zijn voor het geld gezwicht

bomen dromen langs de grachten
vogels zitten op de zon te wachten
die gaat spiegelen langs de boten

ik woon al lang in deze buurt
de gevels heb ik met mijn geest ommuurd
het plaatje heb ik in mijn hart gesloten