Netgedichten

netgedicht (nr. 12.136):

In Exsilium

Meestal is de lucht hier
gevuld met zinderend stof
behalve wanneer er een
westelijke zeewind waait
dan kan de verte
pijnlijk helder zijn

de zon schijnt hier
van kleur te veranderen
met het wisselen
van de jaargetijden
en de toevallige regen
ruikt naar mos en paddestoelen

ik wandel veel
door het rotsachtige bergland
me verbazend over de vlucht van gieren
en het ontbinden van karkassen
ik weet nog niet
wanneer ik naar huis kom