Netgedichten

netgedicht (nr. 13.209):

Blauwkleurend worstelen

we wilden ineens
het kind uit ons dromen
vroegen elkaar
wanneer het kon komen

zijn lijfje groeide
bolde jouw buik
krijste de lucht
en zijn longen eruit

blauwkleurend worstelen
op de grens van bestaan
kiezen voor leven of
dood verder gaand

wie heeft gevraagd
of jij wilde leven
heeft je gewaakt uit
een heel diep vergeten

ben je gedwongen
je weg hier te vinden
is leven een opdracht
een steeds weer beginnen

je kijkt me nu aan
je ogen verwonderd
jij bent het antwoord
dat ons overdondert