Kom, dan fluister ik proza in je haar

zo zacht, zo subtiel
dat het even leek
alsof mijn verbeelding sprak
in plaats van jouw
halfgeopende lippen
blaas je warmte in mijn haar

enkele ontsnapte lokken
dansen langs mijn gezicht
lonken naar de vrijheid
uitgelaten door jouw zucht

jij bent de figurant
in mijn schijnwerper
ik laat het doek vallen
om je te laten spelen
en heel zacht, heel subtiel
fluister ik proza in je haar

Schrijver: Nina Laverona, 12 november 2006

ninalaveronahotmail.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 19 stemmen 846