uitgedoofd

zijn hart kent de kilte
die tocht onder de deur
al jaren terug gesloten
voor degenen die beter niet
maar het kan nog bloeden

druppels zonder kleur
opgeleefd en uitvervaald
een verschoten orgaan
dat enkel nog kan slaan
vanuit zijn eigen natuur
levend, maar veel te zuur

spreekt hij in azijn
de taal van verdord
met in zijn herinnering
de smaak nog van haar
in een zilveren kamertje
en bloemen aan de deur

Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com

Schrijver: Frans Vlinderman, 2 maart 2007

frans_vlindermanvlinderman.be

afscheid verdriet berusting

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 6 stemmen 1.602