Netgedichten

netgedicht (nr. 15.271):

de dood draagt geen schoeisel

de dood draagt geen schoeisel
het bekokstooft haar tijd
in nieuwbakken manoeuvres
een overkoken van het bestaan

het waken van leven afgelast
anoniem in een zoete val
je blik verloren in het laatste licht
in een omhullende eindeloosheid

ver ginder in de schoot van stilte
bewaar jij je herinneringen
in een hemelsdiep verlangen
gapende in de vroege morgen

Schrijver: klaes, 10 april 2007

k.dijkstra21

chello.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

schoeisel

4.0 met 19 stemmen

518

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: wim
Datum:: 10 april 2007; Indrukwekkend hoe jij over de dood schrijft.

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 10 april 2007
Email:: henkknibbeler1949yahoo.com; Meeslepend verhaal je over de dood en dan loop ik even vast in de eerste zin van de derde strofe. Met wat adem over bereik ik het einde en lees het nog een keer, dat heb je ermee bereikt!

Naam:: Ruurd van der Weij
Datum:: 10 april 2007
Email:: r.a.van.der.weijrug.nl; 'De dood ... het bekokstooft haar tijd'. Deze combinatie lijkt mij rijp voor heroverweging.

Geef je reactie op deze inzending: