Netgedichten

netgedicht (nr. 16.681):

ontmoeten in eenzaamheid

sluiers trekken over 't land
woorden zweven
wervelend op een wind
de zon drijft hen hoog

zij lossen zich op
vergroeien
met het duister van de nacht

licht
tussen dag en droom
trekken jouw woorden
aan, in mij

wij lieven de schemering
daar ontmoeten wij ons
en zijn toch alleen.

sunset 25-07-2007