erfenis
boven zilveren golfjes
van de avondzee
de langste wolk ooit,
wij, met zijn tweeën
op het zachte, lege strand
pap kijk, die gouden bovenrand
zo mooi, denk jij ook niet,
hé pap, denk jij ook niet dat dít
de allerlangste is, de langste ooit?
ik zwijg gedwee,
verstrooid pak ik je hand
als nooit genietend van jouw
erfenis, hoe jij na mij je
hart met lange wolken tooit
Geplaatst in de categorie: kinderen