Netgedichten

netgedicht (nr. 17.148):

Bos (2)

In dit bos staan bomen
schots en scheef
aan de grens van Nederland
en Duitsland.

Er liggen dennenappels,
mos op de grond,
het bos lijkt eindeloos,
vogelgeluiden, bomen die
knarsen.

Onze voetstappen vermengen zich met onze gedachten,
er lopen geen andere mensen,
wel loeit er een koe,
dit is een plek van rust en onbegrensde mogelijkheden.