in de holte van het huis

Eenzaamheid draaft door de straat
galmt tegen de harde muren
zodat op dit late uur de stilte
weggedrukt in donkere hoeken
bijna tastbaar is

In de holte van het huis vult
de stilte elke ruimte verft
de vensters met de nachtkleur
van vergeten droeve zielen
smekend om herinnering

Beelden vloeien in de leegte
nemen langzaam vaste vormen aan
gesloten ogen maken zichtbaar wat
zo lang verloren scheen maar nooit
nee, nooit verdween

holte zielen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 352