Netgedichten

netgedicht (nr. 18.691):

Bekoring

Schakerende velden met rijst in het licht
die verzachten in de wuivende pracht van de palmen
karbouwen die ploegen in eerzame plicht
een gestalte die waadt tussen rijpende halmen

De scheefstaande hutten aan tropische lanen
en een vrouw met een glimlachje op een balkon
haar kindje dat kraait naar de kleurrijke hanen
de gezichten die stralen in goud van de zon.

Dit natuurrijke land dat in Boeddha gelooft
waar het landelijk leven gemoedelijk oogt
en de arme bevolking gelukkiger schijnt.

Maar beseft de passant hoe dit volk wordt beroofd
dat verdrijven van boeren nog steeds wordt gedoogd
en het geld hier in zakken van leiders verdwijnt?