inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.095):

De glazen muur

Fel oranje en glad
zonder zwaartekracht
zwevend leven
zij ziet nooit een lach
toch lijkt hij tevreden.

Vader komt binnen
beweegt dromerig speels
een vinger langs glas
het dier volgt met plezier
hun dans kan beginnen.

De eenvoudige goudvis
ontvangt zichtbaar zacht
liefde van een stille man
sereen gescheiden door
de glazen muur alleen.

De dood verbreekt
tere wonderlijke banden
tussen ongelijk leven
haar nuchtere vader
ontroostbaar voor even.

Schrijver: Jasmien, 1 februari 2008


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 766

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)