inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.307):

verbloeming

wat voelt vandaag toch raar
mijn hart staat zomaar stil
bloot vast op latten baar
beweegt niets wat ik wil
ben van alle contact afgesneden
draag plastic huls om mijn hals

oh heer dat heb ik weer
altijd alle risico gemeden
mijn brein zoeft van consternatie
wat zingen kraai en kat hier vals
dit ja is een open hart operatie

witte zorgjas met worgmeneer
spreekt neerbuigend over mij heen
jullie denkt mysterie nu nee geen
bekijk het - wat u ziet zijn hard
rode blâren die in lintvorm apart
ter bestempeling open staan
bij u leken voor vol doorgaan
wij noemen dat protogynisch

hij blaast bewust van zijn gewicht
natte druppeltjes in mijn gezicht
wijst in mij op diepere lagen
zijn vinger lullig gericht
doe nu uw vergrootglazen in
zie de draden in die kleine buis
nu komen we weer dicht bij huis
kijk naar dat spiegelend hart
tussen haakjes veelzijdig symmetrisch
lijkt wel germini joseba
het is larossi gerbera

voilà pseudanthium oftewel één schijnbloem
vele gekleurde hoofdjes zonder kelkbladen
wacht nu op bloei in alle stuifmeeldraden
dit hart smelt dan voor uw valentijnsboom

knipoogt die kweekgast alsof hij me herkent
terug zit er niet in
mijn verschijning blijkt waaratje transcendent

Schrijver: jos zuijderwijk, 17 februari 2008


Geplaatst in de categorie: planten

3.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 464

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)