Netgedichten

netgedicht (nr. 19.339):

De vlinder gevlogen

dit teruggezette leven
geeft mij weer een morgen
herstelt mijn zicht zoals dat ooit
vol van bloeiende velden was

daar ginder troont nu leegte
waar mijn land zo diep verzonk
dat ik verstomd de kreten dronk
van verkillende vissen
hopend op verheffing
tot ik zelf een uitweg vond

zwevend naar het oosten
herwon ik vijftig zonnejaren
voor een rijpe tweede kans

waar de klok heeft stilgestaan
is er weer een bloemendans