Netgedichten

netgedicht (nr. 19.549):

Pijn

Als het vuur ontstaat,
de zinnen beginnen te vlammen
en letters in volle vaart
tikkertje spelen, dan dooft
langzaam mijn gevoel voor ritme
en het vuur waar ik zo haastig
en te zoekend naar op zoek was.
Dan is helder alleen nog glas
en roept het gedicht gevaarlijk
behulpzaam en vrolijk 'vind me'.

Liever zinnen waar om is gestreden.
Gedichten die maanden het nachtkastje bevolken
en met moeite in is gesneden.
Waar bloed is te volgen en tevree
als vanzelfsprekend leest, als de zee;
de wolken.