inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.041):

Roken

De macho zit te roken op
een bankje in 't plantsoen
en krijgt de kolder in de kop.
Hij raakt zelfs uit z'n doen.

Een schoonheid zet zich naast 'm neer.
Wat wenst-ie graag contact!
Z'n hart gaat als een gek te keer,
terwijl-ie naar d'r snakt.

Hij voelt, want ziet 'r als z'n bruid,
de oerdrift in 'm kolken
en blaast tabaksrook in d'r snuit.
De stoot is in de wolken.

Ze zegt: 'Doe mij een sigaret.'
Hij geeft er een aan haar.
Dan wordt een nieuwe stap gezet:
ze trouwen met elkaar.

Het is verbazingwekkend, want
het klikte wonderwel:
het roken schiep voor hen een band.
Het ging daardoor zo snel.

Geschikte kleding is zo klaar:
ze vinden met gemak
een smoking voor de man, voor haar
een schoorsteenmantelpak.

Ze roken beiden naderhand
het liefst een knaksigaar
en komen daardoor in de krant
als rookstel van het jaar.

Zo wordt het roken voortgezet,
zelfs in de legerstede.
Er komen hopen as in bed.
Ze rusten nu in vrede.

Hun ouders slaken zucht na zucht.
Hun harten zijn gebroken.
Wat later zegt men opgelucht:
'Ze zijn gestopt met roken.'

Schrijver: Aubrey, 5 april 2008


Geplaatst in de categorie: lightverse

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 221

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
nonna
Datum:
7 april 2008
Mooi rookgordijn leg je neer, van genoten!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)