Netgedichten

netgedicht (nr. 20.311):

Vlieger

Een schreeuw naar omhoog
gelift door de kracht
van ademuitstoot

hemelen schemeren
godengezichten
in dreigend diepblauw

verbleekt in de dauw
een sterveling, gedreven in

het nauw door het leven
gebogen ten gronde
vervuild met zijn zonden

de nacht van zijn ziel is
verlicht door de maan
doorzichtig zijn ego

getrokken zijn aandacht
van mensen, met vliegers

die schemer trotseren
de hemelen strelen
tot helder lichtblauw

de mensen vertrekken
de sterveling erft
de klos van

een vlieger