Vaardigheid
Ziet de dichter, vuurtorend
boven zijn knisperend domein
zijn woorden tussen de lijnen,
de letters in het gareel?
Lijden ze geen schipbreuk
tegen de scherpe kantjes van het blad
of vallen in ongenade door stormen
van onberekenbaar cliché?
Verdronken letters vinden geen rust
op de bodem van de prullenbak
of in het verstrooide hoofd van de schrijver.
De schipper manoeuvreert zijn strofe
door een zee van schuimend wit
en schrijft zich een haven, een punt
waar elke klinker zich veilig weet.
Geplaatst in de categorie: taal