Boeten in je dromen
De slaap wijkt en ik
Word sluw verzwolgen
Door de duistere blik
Van het immense zwart
Bang voor de geesten
Die mij altijd weer vinden
Met hun handen wurgend
Doden ze mijn spiegelbeeld
De tijd verdwijnt
In deze nachtelijke ruimte
Als een uitgeholde rots
Gevoed met fakkels doordrenkt van bloed
Een groot toneel
Met beulen voor het slot
Waarna ik dan mag rusten
In deze tombe van het lot
Zie ook: http://www.gedichtenvanmeinte.blogspot.com/
Schrijver: Meinte van Egmond, 12 mei 2008
Geplaatst in de categorie: spijt