Tot de dageraad

laat woelig water
roekeloos stromen

baad onverbloemd en
luister naar het zand

neem me mee
til me hoog, daar
waar de nacht wacht

weef vleugels in
satijnen dromen
glijdend naar de dageraad

waar draden zullen breken
en ik terug op aarde val

Schrijver: Hanny, 26 mei 2008

jthm.vanalphenquicknet.nl

illusie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 17 stemmen 625