inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.897):

Nacht en Ontij

Aan de zee nog wil ik vragen
wat zij die nacht heeft gezien
toen het jammerlijke klagen
de zee niet meer kon dragen
en de zwartgesponnen kragen
zich vergrepen bij kracht tien

Waar de vogels zijn gaan zingen
in het allereerste uur
toen het licht zich liet verdringen
door afzichtelijke kringen
die de zon deden omringen
met het allerzeerste zuur

Waar de mensen zijn gebleven
in die allerkoudste nacht
toen de aarde zich deed beven
over al het hemels leven
dat met waanzin werd verdreven
door de allerstoutste kracht

Aan de zee nog wil ik vragen
wat zij die nacht heeft gehoord
toen het vuur met woeste vlagen
door de duivel werd gedragen
maar de zee liet zich niet dagen
want ze golfde langzaam voort


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 4 juni 2008


Geplaatst in de categorie: rampen

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 2.565

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hanny
Datum:
4 juni 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Dit gedicht golft over mij heen in een prachtig ritme. Heel mooi!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
4 juni 2008
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
mooi geschreven met een knap verbindend rijm

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)