inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.461):

Patroon

Haar stoel staat nog bij het raam
twee handen op een verschoten leuning
plukken nog steeds in het niets

het tapijt waar voeten rust vonden
is versleten, verbleekt en wel kleurrijker
dan het laatste mooie boeket rozen

haar schaterlach en ondeugende ogen
worden gevangen bij het sluiten van
de lange velours overgordijnen
die de grond net niet raken

langzaam draait zij zich om
en vraagt alsof er niets is gebeurd
"doe je de deur goed dicht ?"

hij vult de leegte door antwoord
te geven en sluit de deur

Schrijver: metha, 19 juli 2008


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.109

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
stefan
Datum:
23 juli 2008
Ik vind het een heel mooi gedicht. Het gaat precies over mijn oma die net overleden is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)