Symfonie van de tijd

Er schuilt een witte stilte in de regen
tussen druppel en plas
weerkaatsen zonnesterren
als bliksemstralen in verborgen glas.

Er zweeft een rust door stervend groen
een onzichtbare wind voelbaar en zacht
een okeren licht dat tussen twijgjes reikt
tot het hart weer overgaat in een nieuwe nacht.

Uitgeklede zomerwoorden
tussen leven en dood
dwarrelen als droomkristallen
en de aarde kleurt rood.

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 22 stemmen 829