Netgedichten

netgedicht (nr. 23.504):

Advent

Nu de dagen korten en het licht soms dagen wegblijft,
zoekt mijn ziel opnieuw naar Jou.
Oeroud verlangen komt weer boven,
en de zangen die ik als kind al hoorde.

Rorate zingt mijn ziel vol van weemoed,
verlangen en ontroering.
De zon die ondergaat en het licht
dat even nog wil dralen

doet iets trillen in de kamer die in schemer
wordt gehuld tot straks de nacht
voorgoed de dag doet vergeten.
Rorate, ik verlang naar Jou.