voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.614):

de maan en de duinen

en we zeiden tegen elkander
dat het eerste woord stil is
en vol vertrouwen

het zoete avontuur waarin we
onze handen kwijtraken
over zee en huid

porseleinen pauzes
die laten voelen hoe zacht
liefde volgt

en hoe jij fluistert:
ga met me mee, ik lig
aan je zij

waarheen dan, vraag ik me af
als de maan onze dromen
al opraapt

jij mij inademt als
lepeltjespoëzie

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 december 2008

Geplaatst in de categorie: liefde

de maan en de duinen

1
2
3
4
5

4.2 met 16 stemmen

476

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

julius, 17 jaar geleden

De eerste stofe is al een op-zich-staand gedicht.

jan haak, 17 jaar geleden

Dat wordt vast een mooie droom.

Edwin van Rossen, 17 jaar geleden

Porseleinen pauzes en lepeltjespoëzie. Droomzacht in het maanlicht. Heerlijk.

hebus, 17 jaar geleden

heerlijk toch, die golvende woordjes over je voeten te voelen klotsen. claire de lune, claire des dunes.

Geef je reactie op deze inzending: