Het droogboeket

Ze heeft een nagel in haar klok geslagen.
Daar hangen alle ruikers die ze krijgt
van haar bezoek op feestelijke dagen.
Gelijk men aan een snoer de parels rijgt,

schikt zij de bloemen in diverse lagen.
Zolang de nagel niet met lossen dreigt,
bewaart ze, om 't alleenzijn te verjagen,
elk souvenir dat naar gezelschap neigt.

Haar zoon verfoeit de geur van haar verleden:
een beetje duf, het valt niet te vermijden
want elke klokslag breekt een uur uiteen

in stof dat dwarrelt over alles heen.
Maar moeder ziet de fleur van vroeger tijden
in bloemenpaden, klaar om te betreden.



gezongen versie te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/

tijd eenzaamheid bloemen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 265