Netgedichten

netgedicht (nr. 23.919):

Derwish

Als ze danst, wordt de beweging universeel,
de aarde, sterren, bloemen, alle stromen
alles wordt in haar wezen opgenomen,
betreedt met beide voeten elk werelddeel,
ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht,
deelt met iedereen haar serene vrucht, in elke
wenteling, wordt de aardse tucht vermeden,
draait bomen, groene heesters uit de grond,
baart geurende bloemen uit haar mond,
als voorspel op een mondiaal gerucht, wat
steeds zal gisten, in vele onbegrepen twisten, de
dans zal sterven, aan door mens gemaakte grenzen,
bevruchting leidt ons naar haar gewelf, om de aarde
als ster, een beter lot te wensen, ze is de kosmos zelf
al dansend, alleen met liefde om haar heen .