voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.057):

winterwaan

en ik zie
de winter, nét anders

en de liefde
die niet meer komt
in een huis van sneeuw

houten schalen
in plaats van bloemen

doden die rusten, telkens langer
en stamelend achteruit

ik zie de maan
argeloos mager, in ieder woord
onderdrukt

met licht als witte lijken
en vogels, altijd weer die vogels

de geur in een fluistermond

in laagjes land en een toegesnoerde
lucht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 januari 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.6 met 20 stemmen

648

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

jan haak, 16 jaar geleden

Een prachtig winters ontwaken !

Gerhard Burgers, 16 jaar geleden

Ik zie de maan argeloos mager, in ieder woord onderdrukt. Je raakt me wederom diep. Zeer mooi dicht.

annabel, 16 jaar geleden

Een waan die zowel benauwend als bevrijdend is.

mobar, 16 jaar geleden

Prachtig.

Rudolf, 16 jaar geleden

Wederom een heerlijk gedicht uit jouw dichtershand

hebus, 16 jaar geleden

natuur eens niet als een foto bekeken, maar met woorden. winter en liefde als tekst. fraaie tekst.

Lisa, 16 jaar geleden

Mooi gedicht:P

Geef je reactie op deze inzending: