inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.991):

Planten

Het zogenaamde plantenrijk laat mij siberisch.
Gewoon wat groen, zo nu en dan voorzien van bloem.
Ik zie geen schoonheid en vind wijders nooit mysteries.
De planten hebben mij vanzelf al lang verdoemd.

Toen dit gedicht zich voordeed en toen ik het smeedde,
raadpleegde ik voor namen wel ‘De Groene School’,
maar wat bij wat moest horen, wilde ik niet weten:
valeriaan, muurpeper, varen en viool.

Onmatig groeien in ‘De Groene School’ de prenten,
waar volop tekst en uitleg bij gegeven wordt.
Het boek bezorgde mij beschouwende momenten:
deed ik de mens en mensheid niet te vaak te kort?

Thans prijkt het ding te midden van mijn folianten,
al bleef het officieel dan van mijn kinderen.
Vertaald, zegt men, kwam het terecht in vele landen,
zelfs in het zwarte spookland van Siberië


Zie ook: http://www.daidallein.nl

Schrijver: Leo van der Sterren, 10 januari 2009


Geplaatst in de categorie: biologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 539

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)