Papavers bloeden zolang ze bestaan…
In plat geschoeide velden
klappen rozen open, bewijs
van argeloze plicht, de wereld
zich met het licht zal voeden
van te vroeg gestorven helden,
waar de koppen blijven bloeden,
om gemorst zaad een kans te geven,
te aarden aan beide zijden van een
tere grens, zich steeds weer
de ultieme wens te beleven
en hoop te laten ontkiemen
uit de loop van ieder geweer.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 26 januari 2009
Geplaatst in de categorie: geweld