Carnaval
We zitten in de dagen van de dwazen
Men dost zich uit en gaat heel maf gekleed.
Opdat men alle sleur en zorg vergeet
Smeert menigeen zijn keel met vele glazen.
Men host, zingt liedjes mee vol holle frasen.
In zaaltjes en cafeetjes wordt het heet.
De een pakt buurvrouws borsten stevig beet
Een ander neemt een vreemde vrouw te grazen.
Maar na die dagen durende extase
Als ieder weer zijn roes heeft uitgezweet
Zal men om wat gebeurd is zich verbazen
En doen of men het nu al niet meer weet.
Ze worden weer gewone houten klazen
En voelen zich een jaar lang incompleet.
Zie ook: http://www.zaaiteendracht.nl
Schrijver: Hans Manders, 22 februari 2009
Geplaatst in de categorie: feest
verschijnsel" een colour local, waar veel mensen zich in kunnen vinden. Je drukt je erg subtiel uit in je gedicht, waaraan veel mensen zich aan kunnen storen.