Netgedichten

netgedicht (nr. 25.590):

Urbi et orbi

Gedoofd is het vuur, het lijden
ontbonden van de geest, stigma’s
zijn geheeld en liefde vaart met
mededogen over de dode zee

mijn hand spreekt het leven
want mijn mond is door de tijd
gesloten, ‘k heb gevast totdat
ik van de hemel het brood mocht plukken

toch is deze wereld gezalfd met
onwetendheid en is het gehecht zijn
aan het bezit de oorzaak van alle pijn,
zullen tranen zorgen voor een
tweede zondvloed en dat alles

omdat men zijn dood niet begreep