Zwaar en pijnlijk
Hij schreef het voorwoord:
zij lag stil, haar ogen keken
hem voorbij, gebroken licht
zonder menselijke activiteit;
toch lag ze ijselijk mooi;
ver te zoeken vers van
onalledaagsheid, een compositie
met flarden eigenzinnigheid.
Deze oneindigheid van het
eindige, met haar uitwaaierende
vleugels, was het signaal om grip
te krijgen op zijn liefkozingen.
Geplaatst in de categorie: ex-liefde