Netgedichten

netgedicht (nr. 26.154):

Synthese

De wereld draait zich
in genot, wat verdroogd is
wordt doorschijnend, obsceen
belicht in röntgen van de
opkomende zon, lichten
nerven op, de rijke
aderen van de synthese,
vertaald in de passie van
vuurvliegen, die na hun
daad sterven, bekijken de
toekomst vanuit het Eoceen,
het venster van een barnsteen,
transparant verstild in het oer
van hun lijden, hars verkild de
beweging die niet te temmen is,
weerkaatst het vurig spel in de
spiegel van planeten en tilt dit
spel naar nieuwe tijden waar
de passie vrij bedreven wordt,
vergeten geluk, symboliek uit
een stuk, een vervlogen verlangen
als herkenbare metafoor, waarin
de liefde niet wordt belogen.