ONTROERING

vergeef me, maar ik voel je zo dichtbij,
je blonde, zachte lokken geuren, vol van lente,
de wind speelt golvend langs je haar,

ik proef het zwoel van koriander en thijm,
ik proef je stille, zoete, zachte adem,
strelend langs mijn huid en lichaam,

stil en verlegen, zoeken je handen,
je vingers tasten naar zoet en teer,
naar warmte, borsten, zachte huid,

je kreunt zachtjes, voelt je betrapt,
je probeert te zwijgen, maar passie
maakt geluidenloos beminnen onmogelijk,

je zucht, je huilt, je lacht, je kreunt,
ik neem je en houd je dicht in mijn armen,
ik voel je zachtjes schokken, ik wacht
tot het moment dat je verdwijnt
in een stille, zoete sluimer,
díep en veilig geborgen in de nacht,

ontroerd zie ik hoe de morgenzon,
na deze, verlegen, eerste nacht,
jouw blonde, gouden lokken kust.

ONTROERING

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 187