Netgedichten

netgedicht (nr. 26.265):

Gegrinde herinnering

met beroerende baren
brengt herinnering
telkens weer dezelfde stenen boven

roterend in de reproductie
slijten scherpe kanten af

het verzachten van beelden
uit het rudimentaire verleden
bevestigt een tendens
naar afronding in de mens

verstrooid en gepolijst
valt elke heugenis uiteindelijk
als gewassen grind op zijn plaats
in een laatste gedachtegang

elk mens hervormt zichzelf
een denkend leven lang