Geloof

Ik gaf jouw eerste ademtocht
in dagen van sneeuwvlokjes
en beloofde oprecht mijn hand
op jouw woest kloppend hart

stuip op stuip ademde in en uit
en nachten veroverden lange dagen
wanneer wilde waanzin weer stenen
op strak witte muren tekende

jij keek door het gat naar later
lachte stiekem late uren weg en gaf
ja gaf alles met het oog op morgen

dat wat jij voor jezelf hield
ontsnapte eenzaam aan te vroeg
en toch was het vijf voor twaalf

Schrijver: metha, 9 juni 2009

methaoudshoornmsn.com

Geloof

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 3 stemmen 135