AKKOORDEN

stille zomeravond in blauw en goud, een paar scherpe wolken,
ik luister naar het vioolconcert in E minor van Mendelssohn,
en laat me verleiden, molto vivace, onder het strelen van
de snaren door onze formidabele Janine, molto appassionato,

muziek vult de oneindige ruimte tussen god, die niet bestaat
en mijn ziel, die machteloos poogt zich te verankeren
in dit aards bestaan en vergeefs zoekt naar exacte wetten,
naar waarheid, naar reden, naar gekende oneindigheid,

ik stond op mijn balkon en zag hoe een satelliet
een onzekere baan trok langs het nachtelijk blauw,
ik moest denken aan mijn moeder, die al zo lang reist,
in 80 jaar de wereld en haar leven rond, mijn moeder,
ze wordt nu heel snel oud en is nog steeds op reis,
ik dacht bij mezelf 'mamma doolt op zoek naar waarheid,
maar reist steeds verder van ons af,

mijn hart breekt, verbittert, mijn ziel verkrampt,
ik kan niet eens meer huilen, hoe absurd is dit bestaan?
maar dan, muziek, klanken, ritme, passie, gevoel,
als god toch bestaat, dan heeft god muziek uitgevonden
en laat ons dansen, voorbij de afgrond van de eeuwigheid

AKKOORDEN

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 369