Netgedichten

netgedicht (nr. 26.628):

De eenzame zwerver

Je hoort de eenzaamheid
ook in zijn breekbare stem

na een zonovergoten dag
van moeizaan eenzaam zwerven
terug in zijn keuken
met het open raam
warmt hij de soep op

en belt met zijn geliefde
die overzee zwemt
in een rood badpak
achtervolgt door haaien

hij vraagt haar
naar haar liefde
maar zij antwoordt niet

zij blijft liever zwemmen
tussen de krokodillentranen
in de haaienvinnensoep

en hij zwerft
nog een tijdje alleen
en sterft tenslotte
bij een steen.