de stoel en het gedicht
Iets is
een stoel
of een gedicht.
Op een stoel
kan je zitten.
Op een gedicht ook
mits het gedicht
op een stoel ligt.
Een stoel is dus
belangrijker, maar wat
zou een stoel zijn zonder gedicht?
Je gaat wel zitten
en je kunt iets zien evengoed:
een plant op tafel, een opwaaiend
gordijn op een zomeravond, en je kunt iets horen,
zoals de voorspelling van een hevig onweer op de radio.
Maar je mist het gedicht, terwijl je op die stoel zit,
en dat kan nog wel even duren, een heel leven, zelfs
een eeuwigheid, terwijl het toch zo makkelijk zou zijn
om op elke stoel een gedicht te leggen,
zodat je eindelijk
die plant ziet en dat opwaaiende gordijn,
en het onweer hoort en niet alleen de voorspelling.
En tenslotte en even verbazingwekkend
ook van de stoel opeens weet, dat je er op zit.
Geplaatst in de categorie: taal