Netgedichten

netgedicht (nr. 27.507):

De hoogmis van de zomer

De hoogmis van de zomer: vanuit de wagen zie ik langs de weg
de graspluimen wuiven en groeten, het knoopkruid getooid als
een kardinaal in deftig paars de bijen lokken die verdwaasd
wat honing willen puren waar enkel benzineluchten hangen.

Toch is dit een uitnodiging voor de gele ganzerik om
heel zijn verlangen niet te begraven in het avondlicht
dat straks ook weer de velden toe komt dekken. Wat
een geluk dat er ook nog zonnebloemen te koop zijn op

de markt want hier kan ik niets plukken, niets vergaren.
De hoogmis van de zomer: verliefden die stiekem
een kus wisselen tijdens het lopen door de winkelstraat.

Het kind groet ook, maar meer met glanzende ogen en
een stemmetje dat een octaaf hoger klinkt dat het
trage overleg van de zogenaamde volwassenen.