Verstandelijk gesproken
Verstandelijk gesproken
hadden we het niet mogen
laten komen. Wat hadden
we? Niets dan elkaar, geen
baan, geen geld, alleen een
krakkemikkig krot.
Natuurlijk brak ze jouw
vliezen en kwam ze wel.
In haar zag ik jou hernieuwd,
en een anders zijn in wording.
Door haar groeiden we samen
in een onverbrekelijk lot.
Jij was het meisje, lief
en wonderschoon; je bent
de vrouw, zacht en goed,
de moeder en de minnares.
Wij in voor- en tegenspoed
voor het aangezicht van God.
Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus
Schrijver: George Knottnerus, 21 november 2009
Geplaatst in de categorie: huwelijk