Netgedichten

netgedicht (nr. 29.359):

De zachte krachten

Dat de zachte krachten het toch halen,
werd al zo vaak gezegd:
de glimlach sterker dan de vuist,
de dageraad zo roze en zo stil;
de kleine mens weer opgericht.

Dat de zachte krachten het toch halen:
de reis opnieuw begonnen, tegen beter weten in,
een kans gegeven aan de boef, de boze;
het lied opnieuw gezongen door de engelen.

Dat de zachte krachten het toch halen:
een avondzoen opnieuw na ruzie, onbegrip,
een groene twijg na 't zwart van winterdagen;
een kleine scheut die leeft, voldragen.