inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.559):

Goor

De zon schijnt vrijmoedig door de ruiten,
hij ligt op de bank, lui uitgestrekt,
zijn tong gaat even rond zij bek,
in gedachten gaat mijn blik naar buiten.

De koffie wordt op tafel gezet,
ik wacht even, het is nog heet,
de slagroom maakt ‘t compleet,
helaas, de hond heeft opgelet.

Met betraande ogen kijkt hij me aan,
ik denk met bezwaard gemoed,
drink ik mijn koffie nu zonder zoet?
zijn lijden grijpt mij aan.

Hij komt naar mij, ‘k laat hem begaan,
de slagroom is zijn enig baken,
met veel gesmak laat hij ’t zich smaken,
en keert terug, geheel voldaan.

Nu ligt hij tevreden op één oor,
maar ach, wat was die koffie goor.

Schrijver: jan Arno, 14 december 2009


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 298

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Wee
Datum:
14 december 2009
Haha, geweldig :)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)