Netgedichten

netgedicht (nr. 29.956):

vul het glas

de dag is onrustig, wil deuren
toetrekken

ik sta dichtbij
en mijn verlangen wordt even groot
om jou te vinden

ik zal het verleden ontmoeten
in toekomstig geluk en weer afscheid nemen
tussen de teugjes door

het zal niet langer
dan één seconde duren

glanzend, gretig

wanneer de nacht in déjà-vu
een nieuw en groot lichaam baren zal
zich
wenst
tot bruisend licht

in u, in mij, in elke droom
die herbegint

zeg mij niet, bij de eerste zon
waarom het zo gaat, waarom de ochtend
in ons klaart

er is een weg in wat we zwijgen
in u, in mij

en in dit
nog wit omrande nieuwe jaar

*mijn dank aan allen voor het afgelopen jaar*

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 31 december 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

vul het glas

4.2 met 22 stemmen

513

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Inge Deconinck, 15 jaar geleden

Zo mooi omschreven je voorbije geleefde jaar wat alles omvattend is: alle tinten van het leven.
Ik wens je een nieuw jaar vol leuke verrassingen en veel inspiratie!

katty, 15 jaar geleden

En met bubbels, sprankelend dansend in een afscheidsdrink van het ene voorbije verleden naar een bruisend ongekend blanco heden .

pama, 16 jaar geleden

Alle woordkruimels zijn bij elkaar gevoegd tot een laatste gedicht op de nog onbeschreven bladzijde van het nieuwe jaar.

wietewuiten, 16 jaar geleden

deze woorden bubbelen, als heildronk en als wensdroom.

Sacrajewa, 16 jaar geleden

Voor mijzelf en vele anderen wens ik dat jouw muze blijft sprankelen zodat we van je integer en (vaak fragiel aanvoelende) woordweefkunst kunnen blijven genieten.

Hanny, 16 jaar geleden

Wat heb ik genoten Kerima van al jouw woorden het afgelopen jaar.

annabel, 16 jaar geleden

Dank je, Kerima Ellouise, voor dat wat zegbaar bleek

Martien Montanus, 16 jaar geleden

Ik hef het glas op jou en je mooi schrijven, Kerima!

Geef je reactie op deze inzending: