inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.606):

Mijn vriend

Ik zag je slenteren langs het asfalt
dat trachtte je te spiegelen
in fijne vlokjes sneeuw, doch
je handen waren diep verscholen
in een dadeloos gebaar

het leek alsof de vrucht van tijd
onrijp jouw ziel vertolkte
in de oude jas die jij dacht
te hebben afgedaan, doch
de rafels

trokken diepe sporen en knoopten
het kruispunt aan jouw emoties

slechts mijn gebaar sleutelt
aan jouw wonden en naar ik hoop
heb jij je rust hervonden

Schrijver: elze, 9 februari 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 617

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
13 februari 2010
Email:
dvdvthhotmail.com
Bijzonder mooi invoelend gedicht!
Naam:
Redcloud
Datum:
12 februari 2010
Email:
greatspiritaol.nl
Heel mooi verwoord dit.
Naam:
Hilly N
Datum:
10 februari 2010
Een prachtig gedicht
Naam:
Verhavert Martine
Datum:
10 februari 2010
Email:
mverhaverthotmail.com
rakend elze
Naam:
lijda
Datum:
10 februari 2010
Email:
lijda-zielemanhetnet.nl
een klein gebaar doet wonderen.het is voelbaar in jouw gedicht.
Naam:
pama
Datum:
9 februari 2010
Email:
pebmartenshome.nl
Mooi gedicht.
Naam:
Martien Montanus
Datum:
9 februari 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Heel mooi, het begaan zijn met.
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
9 februari 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
Wat een pracht van een stuk werk, ja, ik lees er dwars doorheen, het gaat ook door merg en been!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)