Knekelman

Het is vroeg in de ochtend
als zij aan de dood vraagt
nog heel even te wachten
bijna ademloos spreekt zij zijn taal

vermoeid ritst hij de laatste dag
ruimschoots open en bijna gekuild
verschijnt helder een open gezicht
als was in handen van moeder aarde

sneeuw noch ijs deert deze vorst
al jaagt hij in zijn nadagen
menigeen de stuipen op het lijf
en laat zijn minnen diepe sporen na

Knekelman

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 7 stemmen 403